เมื่อลูกไก่ชนอายุเลยสองเดือนครึ่งไปแล้ว จัดว่าเป็น “ไก่รุ่นกระทง” ร่างกายจะเติบโตขึ้น เริ่มปีกกล้าขาแข็ง ตามธรรดาลูกไก่ชนไม่ชอบอยู่นิ่ง มันมักจะเคลื่อนไหววิ่งเล่นไปมา หรือจิกตีต่อสู้กันเองอยู่เสมอ ไก่จะไม่ค่อยอยู่กับแม่ของมันแล้ว และลูกไก่ครอกเดียวกัน มักจะเริ่มชนกันอย่างจริง ๆ จัง ๆ เอาแพ้เอาชนะ ป้องกันการรังแกจากตัวอื่น ๆ ลูกไก่อาจจะรังแกและจิกตีกันอยู่ตลอดเวลา เนื้อตัวของลูกไก่จึงถลอกปอดเปิด ขนหลุดเลือดไหล หัวเป้นแผลและได้รับบาดเจ็บ ได้แผลตลอดเวลา ถ้าไม่ดูแลระวังให้ดีจะทำให้เลือดออกและรักษายาก เป็นการบั่นทอนสุขภาพของลูกไก่ ทำให้ลูกไก่ชะงักการเจริญเติบโต บางทีอาจจะกลายเป็นไก่พิการ ไม่เหมาะที่จะเป็นไก่ชนได้
วิธีป้องกัน ถ้าเห็นตัวใดถูกจิกตีมาก ก็ให้แยกไปขังไว้ต่างหาก ส่วนตัวอื่น ๆ ที่พอเอาตัวรอดจากการบาดเจ็บได้ ก็ควรจะปล่อยให้มีการจิกตีต่อสู้กันบ้าง เพื่อให้เกิดความอดทนและเคยชิน แต่ทั้งนี้ก็ควรให้อยู่ในสายตา เพราะการไม่ให้ลูกไก่ต่อสู้กันเสียเลย จะผิดหลักธรรมชาติของไก่ชน
ไก่ชนรุ่นกระทงทุกตัว จะต้องได้รับการฝึกหัดให้เชื่องกับเจ้าของ โดยการกักขังบ้างเป็นครั้งคราว คอยจับเล่นลูบคลำเวลาให้อาหาร หรือเวลาเข้านอน จะช่วยลดความคึกคะนองได้มาก
การให้อาหารไก่ในระยะนี้ ก็อาศัยหลักการเดียวกับไก่ที่มีอายุระหว่าง 2 เดือนครึ่ง ดังที่ได้กล่าวมาแล้ว อาจจะเพิ่มอาหารให้บ้างถ้าเห็นว่าได้รับไม่เพียงพอ ไก่ที่ได้รับอาหารไม่เพียงพอสังเกตุได้ง่าย รูปร่างจะผอมผิดปกติ กินอาหารไม่ทันเพื่อนเพราะถูกไล่รังแกเวลากินอาหารหรือแสดงความตะกละตะกลาม แย่งกินอาหารด้วยอาการผิดปกติ ถ้าเจ้าของหมั่นสังเกตก็จะรู้ได้ไม่ยากนัก
